Podstawowe badanie położnicze
wykonywane jest podczas każdej wizyty kobiety ciężarnej w gabinecie ginekologicznym. Jest to podstawowy element diagnostyki położniczej który składa się z kilku ważnych elementów: zebrania dokładnego wywiadu, badania fizykalnego, a także oceny badań dodatkowych . Wywiad lekarski: powinien być bardzo obszerny podczas pierwszej wizyty kobiety ciężarnej, ważne są nie tylko informacje dotyczące ilośći i przebiegu poprzednich ciąż, pordów i poronień, ale także wywiad ogólny który obejmuje informacje dotyczące ostatniej miesiączku, chorób występujących w rodzinie oraz obecnych i przebytych chorobach takich jak np.: choroby wątroby, nerek, cukrzyca czy choroby układy naczyniowo-sercowego. Badania dodatkowe: każda kobieta ciężarna prócz badań podstawowych ma wykonywane badania dodatkowe. Najczęściej obejmują one pomiar ciśnienia tętniczego krwi oraz kontrolę przyrostu masy ciała. Ścisła kontrola tych parametrów pozwala na szybkie wykrycie zaburzeń które mogą powodować obrzęki lub też inne niebezpieczne powikłania w ciąży. Wyniki zapisywane są w karcie przebiegu ciąży.
Ultrasonografia położnicza (USG)
diagnostyka ultradźwiękowa pozwala na bardzo szerokie zastosowanie jej w położnictwie. Obecnie USG jest rutynowym badaniem wykonywanym u każdej ciężarnej. Nie stanowi ono żadnego zagrożenia zarówno dla matki jak i rozwijającego się dziecka. Najczęściej w prawidłowej ciąży przeprowadza się je trzykrotnie. W pierwszym trymestrze (między 6, a 12 tygodniem ciąży) wykonywanie jest w celu potwierdzenia ciąży, określenia wieku ciążowego, jak również przypuszczalnego terminu porodu. USG w drugim trymestrze ( ok. 25 tygodnia ciąży) pozwala ocenić prawidłowość rozwoju płodu, wykryć ewentualne wady rozwojowe, jak również określić ilość wód płodowych, a także prawidłowość budowy i funkcjonowania łożyska. Trzecie badanie USG przeprowadzane jest około dwa tygodnie przed terminem porodu określając stan łożyska, dojrzałość płodu, jego położone w macicy, oraz przypuszczalną wagę. Warto dodać, że badanie USG może zawierać granicę błędu, a dotyczy to przede wszystkim wagi dziecka i terminu porodu. W przypadku ciąży o podwyższonym ryzyky patologii, czy też kiedy pojawiają się krwawienia lub jakiekolwiek nieprawidłowości płodu, badanie to może być powtarzane wielokrotnie w celu ścisłego nadzoru i wczesnego wykrycia wszelkich zagrożeń zarówno dla matki jak i płodu. Badanie ultrasonograficzne wykorzystywane jest również we wczesnej diagnostyce wad genetycznych płodu, w szczególności zespołu Downa. Wykonuje się je wówczas ok. 11-14 tygodnia ciąży. Podczas badania wykonuje się pomiar tzw. Przezierności karku( grubości fałdu karkowego) oraz ocenia kość nosową płodu.
Kardiotokografia (KTG)
jest to zapis częstości pracy serca płodu, przy jednoczesnym zapisie czynności skurczowej macicy, monitorowanej za pomocą specjalnych urządzeń elektronicznych zwanych kardiotokografami. Badanie pozwala na wyłonienie płodów zagrożonych niedotlenieniem które może być przyczyną trwałych zaburzeń neurologicznych. Najczęściej wykorzystywane jest do monitorowaniu stanu płodu w okresie przed-i okołoporodowym. Wykonuje się je również w ciążach zagrożonych, ciążach przenoszonych i przeterminowanych. Do tego badania ciężarną układa się w pozycji leżącej na wznak lub na boku. Do brzucha, w miejscu najlepszej słyszalności tętna płodu, przykłada się głowicę aparatu posmarowaną uprzednio specjalnym żelem. Drugą głowicę umieszcza się na wysokości dna macicy. Przymocowane są one specjalnymi pasami przytrzymującymi i zapobiegającymi ich przemieszczaniu podczas wykonywania badania. Aparat na specjalnej taśmie zapisuje tony serca płodu oraz skurcze macicy tworząc wykres, który następnie ocenia lekarz specjalista. Taki zapis trwa około 40 minut.
